Rozdział 12

Daga

Całą drogę na przyjęcie milczeliśmy. Żadne z nas nawet sobie nie dogryzało. Mimo, że na usta cisnęło mi się wiele uwag w jej kierunku, ale nie otwierałem ust. Cisza chyba nas ratowała przed nadchodzącą kłótnią.

Stanęliśmy przed rezydencją Tessów. Wyprostowałem się. Wysiadłem z auta i otworzyłem Królewnie drzwi.

Wystawiłem ramie, a ona za nie chwyciła. Do drzwi podchodziłem z uśmiechem. Mimo, że się nie odzywała, ale wbijała mi palce w rękę.

Chciałem jej tego pogratulować, ale nim zdążyłem cokolwiek powiedzieć w drzwiach stanęła Alicja.

-dobry wieczór, pani -rzuciłem -poczekam w aucie -zwróciłem się do Meg.

-oj, kochaniutki -poczułem na ramieniu czyjąś dłoń -nie zostaniesz?

-mamo... -wtrąciła się Meg.

-poczekam w … -nie zdążyłem dokończyć.

Alicja wciągnęła mnie do środka. Byłem przerażony. Ja jeden i … cholera, ile tu było kobiet?!

-chciałem pana przeprosić za to ostatnie -przerwała -ale wie pan, jeśli chodzi o Meg, to zachowuję się jak lwica -wyszeptała kładąc dłoń na mojej piersi.

-nic się nie stało -odparłem ściągając jej dłoń z siebie.

W myślach przeklinałem dzień, w którym zgodziłem się zostać ochroniarzem Meg.

-przepraszam, pójdę poszukać Meg -rzuciłem

-jej nic się tu nie stanie -odparła łapiąc mnie za rękę.

-jednak pójdę -wyswobodziłem rękę i ruszyłem na poszukiwanie Meg.

Ten dom był jak jeden wielki labirynt. Jak nie błądziłem między tymi wszystkimi kobietami, to zgubiłem się w ogrodzie.

Miałem ochotę usiąść i płakać ze śmiechu.

Ja Bartek Tomlinson, dowódca, żołnierz zgubiłem się w ogrodzie!

Cholera! Pustynie nie miały przede mną tajemnic, a ten pieprzony ogród był jedną wielką zagadką.

-z czego się śmiejesz? -zapytał mnie cudowny głos mojej wybawicielki.

Miałem ochotę całować ją po stopach.

-zgubiłem się -rozłożyłem ręce

-pan Wielki się zgubił? -zapytała powstrzymując śmiech.

-jak widać -odparłem -prowadź

Ona jednak stanęła i uniosła wysoko brwi.

-a co będę miała z tego?

-święty spokój -odparłem

-śmieszny jesteś

-Meg... -wyjęczałem -dobra, czego chcesz? -zapytałem

-pójdziesz ze mną jutro do ZOO -odparła z uśmiechem, a ja o mało nie posikałem się ze śmiechu.

-ZOO? Meg... to dla dzieci.

-no to dobranoc -rzuciła i odeszła. Zniknęła za krzakiem.

Pobiegłem za nią, ale już jej tam nie było. Po prostu zniknęła.

-Meg, cholera! -krzyknąłem

-no co? -zapytała tuż za mną

-jak to zrobiłaś?

-znam ten ogród, jak własną kieszeń -uśmiechnęła się.

-dobrze -odparłem zrezygnowany -a teraz wyprowadź mnie z tego przeklętego ogrodu.

-odwróć się

-po co?

-odwróć się -powtórzyła

Odwróciłem się i zobaczyłem podjazd z przodu domu.

Spojrzałem na nią. Mała wiedźma wzięła mnie podstępem.

-Meg -wysyczałem

-co jest Tomlinson?

-obiecuję, zabiję cię kiedyś -rzuciłem'-myślę, ę nie ty jeden -odparła.

Jej odpowiedź uderzyła we mnie z dwojoną siłą. Przypomniał mi się Nathan. Zacisnąłem dłonie w pięści.

Mój telefon zaczął brzęczeć.

-Tomlinson

-Lou, tu Ben -rzucił

-co jest? -zapytałem zły

-Daga...

-o Boże -zakryłem dłonią oczy -co się stało?

-jest tu, na moim komisariacie -wyszeptał -Stary ją przesłuchuje.

-zaraz będę -mruknąłem i rozłączyłem się.

Myślałem, że gorzej być nie może. Jednak się myliłem.

-zadzwonię do stewa...

-odwieź mnie do domu, Lou -odparła z naciskiem na słowo „Lou”.

*

Jechałem bardzo szybko. Nawet za szybko jak na mnie. Zdziwiłem się, że Meg nic nie powiedziała.

Odstawiłem ją do domu i ruszyłem w dalszą drogę.

Najcudowniejszą sprawą było to, ze dotarłem na komisariat o północy, bo oczywiście nie miałem nic innego do roboty.

Cholera!

Do środka wszedłem zły. Myślę, że jakbym teraz spotkał Dagę, to bym ją udusił!

-miałem po ciebie dzwonić, Bartek.

-Greg -rzuciłem w stronę komendanta

-chodź.

Poszedłem za nim i poczułem się jakbym szedł na skazanie.

Usiadłem naprzeciwko niego. Miałem ochotę wyć do księżyca.

-Daga, napadła na kobietę -rzucił

Przez minutę zapomniałem o oddychaniu.

-to jakiś żart, tak? -zapytałem

-nie, Lou. Biedaczka wylądowała w szpitalu.

-cholera! -syknąłem -mam problemy?

-ty nie, ona...

*********

dawno nie było nic o "drama queen", więc Daga musiała coś namieszać :D

*********

A teraz coś nowego i z innej beczułki :D

wraz z ostatnim rozdziałem "Księcia Markusa" ukaże się moje nowe opowiadanie...

będzie to KRYMINAŁ!, a że jeszcze nigdy nie pisałam kryminałów, to jest dla mnie MEGA wyzwanie.

Opowiadanie będzie mieszanką: tajemnic, kłamstw, morderstw... ogólnie nastawione będzie na zbrodnie, ale oczywiście nie zabraknie "MIŁOŚCI"!!!!

mam nadzieję, że bd ze mną :*

Już teraz możecie już "lukać" na okładkę, wprowadzenie i bohaterów "Joker"

Zapraszam :*