Epilog

Patrzałem na śpiącą żonę. Mimo, że minął rok ja jeszcze nie mogłem uwierzyć, że zgodziła się zostać moją żoną.
Spojrzałem na jej zaokrąglony brzuch.

Byłem najszczęśliwszym człowiekiem na świecie. W ciele tak pięknej kobiety rozwijało się nowe życie. Stworzyliśmy coś pięknego.

-co tak się szczerzysz? -zapytała nagle Meg. Moja ukochana Meg.

-bo cię kocham -uśmiechnąłem się w jej kierunku .

Meg odwzajemniła mój uśmiech, a ja poczułem dumę.

-wiesz, że jesteś najcudowniejszą kobietą na świecie -szepnąłem

-a ty jesteś najcudowniejszym facetem na świecie.

Nachyliłem się nad nią i złożyłem delikatny pocałunek na jej wypukłym brzuchu.

-jestem gruba -stwierdziła oburzona.

-jesteś piękna

-nie zmieszczę się teraz w żadną z sukienek -odparła gładząc brzuch -w czym pójdę na jutrzejsze przyjęcie?

-kupimy coś...

-nie ma na to czasu

Usiadłem na skraju lóżka i wyciągnąłem spod niego duży karton. Uwielbiałem kupować jej prezenty, a szczególnie sukienki. Wyglądała w nich pięknie.

-kolejny prezent? -zapytała spoglądając przez mój bark.

-tak

-pokaż -wyszeptała

Położyłem pudło na łóżku. Meg ciesząc się jak małe dziecko otworzyła wieko.

-czerwona? -zapytała

-w niej wyglądasz najpiękniej.

*

w samo południe wyszedłem go pracy. Jakbym wiedział co wydarzy się tego dnia, nie wystawiłbym nawet nosa za drzwi. To był dzień, który miał zmienić nasze życie.

 *******

koniec

części drugiej